Το ξεφλούδισμα του καλαμποκιού γινόταν τις βραδυνές ώρες. Το καλαμπόκι είχε μεταφερθεί μετά τον τρύγο απ΄ το χωράφι στ΄ αλώνι, κι είχε στρωθεί σε συνεχή σωρό περιμετρικά τ΄ αλωνιού, και σε απόσταση ενός μέτρου μέσα απ΄ την περιφέρεια τ΄ αλωνιού.

Στο ξεφλούδισμα έτρεχαν όλοι. Συγγενείς,φίλοι, γείτονες, σέμπροι, κουμπάροι, ... κι ήταν το ξεφλούδισμα σχετικά εύκολη εργασία σε σύγκριση με πολλές άλλες. Ο κάθε ξεφλουδιστής καθόταν στο έδαφος, είτε κατάχαμα είτε πάνω σε κωλοσκούτα και κρατούσε στα χέρια του το σουβλί, ξύλινο αιχμηρό όργανο που χρησίμευε στο άνοιγμα του αποξηραμένου φυλώματος του καρπουζιού. Έπιαναν με το ένα χέρι τον καρπό, έσκιζαν με το σουβλί την κορυφή του καρπού και μετά τραβούσαν το φύλωμα δεξιά κι αριστερά, το έστριβαν απαλά, κι έτσι στο ένα χέρι έμενε ο καρπός και στ΄ άλλο χέρι έμενε το μπούπλο, η αποξηραμένη φυλωσιά που κάλυπτε τον καρπό. Ο καθαρισμένος καρπός καθαριζόταν πρόχειρα από τυχόν εναπομείναντα μουστάκια του καλαμποκιού και πετιώταν στο κέντρο του αλωνιού.

Η διαδικασία του ξεφλουδίσματος ήταν πολύ ευχάριστη. Πολλά τα αστεία, τα χωρατά, τα πειράγματα, αλλά και το κουτσομπολιό και τα τραγούδια, κι οι παλιές ιστορίες και μ΄ όλα αυτάπέρναγε ευχάριστα η ώρα.

Η νοικοκυρά δεν ξέχναγε τα απαραίτητα κεράσματα γιατί όπως έλεγαν: νηστικό αρκούδι δεν χορεύει.

Κάποιες φορές τύχαινε και κάποιοςεύρισκε το κόκκινο ή λάγιο καλαμπόκι. Ήταν ένα σπάνιο καλαμπόκι που δεν είχε το γνωστό κιτρινωπό χρώμα του καλαμποκιού, αλλά είχε χρώμα κόκκινο-μαύρο. Αν κάποιος εύρισκε τέτοιο καλαμπόκι, θεωρούνταν γουρλής κι ειχε το δικαίωμα να στανατήσει το ξεφλούδισμα και να πάει για ύπνο.

'Ετσι λοιπόν καθώς προχωρούσε η βραδιά, υπό το φώς πρόχειρων λυχναριών, προχωρούσε κι ο τρύγος κι έτσι μπροστά στους ξεφλουδιστάδες και στο κέντρο τ΄ αλωνιού είχαμε τον ξεφλουδισμένο κατακίτρινο καρπό, ενώ πίσω τους έμεναν τα μπούπλα.

Τα μπούπλα σακιάζονταν και μεταφέρονταν στον αχυρώνα, κι ήταν πολύ καλή τροφή του χειμώνα για τα βόδια και τις αγελάδες κυρίως.

Το μπούπλο αποτελείται από διαδοχικά φύλλα που το ένα καλύπτει το άλλο. Το κάθε καλαμπόκι βγάζει ένα μπούπλο που έχει πάνω από έξι φύλλα. Όσο προχωράμε προς το εσωτερικό του μπούπλου, τόσο πιό λεπτό είναι το φύλλο. Το εσωτερικότερο εξ όλων των φύλλων, είναι λεπτό σαν τσιγαρόχαρτο, γι  αυτό και οι καπνιστές της εποχής εκείνης, διάλεγαν τέτοια φύλλα απ΄ τα μπούπλα, κι έστριβαν τσιγάρο. Κι είχε μιά ξεχωριστή κι ευχάριστη μυρουδιά το καιγόμενο στο τσιγάρο μπούπλο.