Κοφτερά εργαλεία

Τα κοφτερά εργαλεία που επινόησε ο άνθρωπος ποικίλουν και παρουσιάζουν μεγάλο εύρος, χρησιμοποιούνται δε πολλά εξ΄ αυτών για περισσότερες της μιάς χρήσεις. Αρχικά τα κοφτερά εργαλεία ήταν πέτρινα ή και ξύλινα, κατασκευάζονταν δε μετά από ειδική επεξεργασία, σμίλευμα, της πέτρας ή του ξύλου.

Με την ανακάλυψη των μετάλλων, η γκάμα των κοφτερών εργαλείων διευρύνθηκε σημαντικά, ενώ αυξήθηκε και ο αριθμός των ειδικών που ασχολούνταν ειδικά και επαγγελματικά με την κατασκευή των. Σιδεράδες, Ξυλουργοί, ήταν δύο από τα βασικά επαγγέλματα, που αναπτύχθηκαν βασικά για την κατασκευή γεωργικών εργαλείων.

Τα κοφτερά εργαλεία ήταν είτε ατόφια από σίδερο, είτε αποτελούνταν από το σιδερένιο αλλά και το ξύλινο τμήμα τους. Το σιδερένιο τμήμα ήταν για την κοπή, το ξύλινο τμήμα προορίζονταν κύρια για τη συγκράτηση του εργαλείου.

Βασική ήταν η ανάγκη τροχίσματος των κοφτερών εργαλείων. Με τη χρήση το κοφτερό εργαλείο στόμωνε, έχανε δηλαδή την καλή του κοπτική ικανότητα. Γι  αυτό και χρειάζονταν η διαδικασία του τροχίσματος.

Για το τρόχισμα, χρησιμοποιούνταν άλλα εργαλεία, τα εργαλεία τροχίσματος, οι λίμες ή τα ακόνια.

Η λίμα ήταν επιμήκης σιδερένια και με λεπτές ραβδώσεις ράβδος, η οποία συγκρατούνταν με το χέρι από το ένα της άκρο και συρόταν πάνω από τη λεπίδα του κοφτερού εργαλείου. Η τριβή αυτή των δύο μετάλλων εκλέπτυνε τη λεπίδα του κοφτερού εργαλείου, κι έτσι αυτό γινόταν κοφτερότερο και ως εκ τούτου πιό αποτελεσματικό.

Το ακόνι, ήταν λεία πέτρα από στουρνάρι, που όντας λεία και σκληρή εκλέπτυνε τη λεπίδα του κοφτερού εργαλείου, όταν συρόταν πάνω απ΄ αυτή.

Πάντως και η διαδικασία του τροχίσματος ήταν κι  αυτή επίπονη, χρειάζονταν χρόνο και μεγάλη υπομονή.

Ένα άλλο εργαλείο με το οποίο στην κοφτερή λεπίδα δημιουργούνταν δοντιές, ήταν το τσιαπράκι.

Εργαλείο που δεν έκοβε, ξεπάτωνε τον γεωργό. Πολλές φορές ο γεωργός έπρεπε να έχει μαζί του λίμα ή και ακόνι, αφού το τρόχισμα γινόταν κάθε τόσο και λιγάκι. Η σύντομη αυτή διαδιακσία, λεγόταν ξεστόμωμα.