Το σκαλιστήρι

Είναι το πλέον διαδεδομένο απ΄ τα καλλιεργητικά εργαλεία. Ανέκαθεν προοριζόταν για την πιό απλή καλλιεργητική εργασία, το σκάλισμα και για το λόγο αυτό έπρεπε να είναι ελαφρύ, ώστε να χρησιμοποιείται και από γυναίκες.
Τα πολύ καλλιεργημένα χώματα, τα πολύ αφράτα όπως λέγονται χώματα, τα χώματα δηλαδή των κήπων, των περιβολιών, του καπνού, του καλαμποκιού, είναι σαν αφρός, γι αυτό, ίσα - ίσα που χορταριάζουν. Δίπλα δηλαδή στα ήμερα φυτά, φυτρώνουν λίγα αγριόχορτα, τα λεγόμενα και ζιζάνια. Το σκαλιστήρι, είναι ότι πρέπει για την απομάκρυνση των αγριόχορτων. Λίγη δύναμη χρειάζεται να εφαρμόσεις μ΄ αυτό στο χώμα γύρω απ΄ τα ήμερα φυτά και τ΄ αγριόχορτα ξεριζώθηκαν, ήρθαν στην επιφάνεια του χώματος. Ανασαίνουν τότε τα ήμερα φυτά, αναπτύσσονται, πολλαπλασιάζονται, καρποφορούν.

Το σκαλιστήρι, αποτελείται από δύο τμήματα, το σιδερένιο του τμήμα - αυτό είναι το σκαλιστήρι - και το ξύλινο τμήμα του, το στειλιάρι. Υπάρχουν πολλών ειδών σκαλιστήρια, μέ μία, δύο, τρείς ή και περισσότερες μύτες μήκους 20 περίπου εκατοστών, πάντα όμως με μία πεπλατυσμένη απόλυξη επίσης μήκους περίπου 20 εκατοστών.
Το σιδερένιο τμήμα, φέρει στο μέσον του οπή διαμέτρου περίπου 5 εκατοστών, στην οποία εφαρμόζει το 1,5 μέτρων μήκους στειλιάρι,-το ξύλινο δηλαδή τμήμα του σκαλιστηριού, που έχει σχήμα κυλινδρικό διαμέτορυ περίπου 5 εκατοστών και μήκους 1,5 - 2 μέτρα. Έτσι σκαλιστήρι και στειλιάρι αποτελούν ένα ενιαίο καλλιεργητικό εργαλείο αυτό που όλοι ξέρουμε και ονομάζουμε σκαλιστήρι. Η διαδικασία προσάρτησης του σκαλιστηριού στο στειλιάρι λεγόταν στείλιωμα.
Το ξύλινο τμήμα του σκαλιστηριού, το στειλιάρι, πρέπει να είναι από ελαφρύ ξύλο, έλατου ή και λεύκας. Το σκάλισμα, είναι απλή εργασία, γι΄ αυτό και το στειλιάρι του σκαλιστηριού πρέπει να είναι ελαφρύ. Πέραν αυτού, το σκάλισμα γίνεται κι από γυναίκες, που είναι πιό ντελικάτες και δεν αντέχουν να σηκώνουν βαρειά εργαλεία.
Το σκαλιστήρι χρησιμοποιούνταν για σκάλισμα, για ελαφρύ σκάψιμο, καμιά φορά και στο πότισμα.
Παλιότερα, υπήρχαν και σκαλιστήρια φκειαγμένα ολόκληρα από ξύλο, χωρίς σιδερένιο τμήμα. Ήταν τα λεγόμενα σύγξυλα σκαλιστήρια. Φκειάχνανε και σκαλιστήρια ξύλινα μονοκόματα. Κατά το Δημ. Λουκόπουλο το μονοκόματο αυτό σκαλιστήρι στα Άγραφα, το λέγανε ξυλότσαπο ή σκαλότσαπο.