Το Μοναστήρι της Παναγιάς Μυρτιδιώτισσας ή απλά της Μυρτιάς είναι ένα από τα σηµαντικότερα βυζαντινά µνηµεία της Ελλάδας.

Το καθολικό της είναι διµερές. Το σηµερινό ιερό δεν είναι τίποτε άλλό παρά ο παλιότερος ναΐσκος του 11ου –12ου αιώνα.

Αµέσως δυτικά του προσκολλήθηκε το 16ο αιώνα ο νεότερος σταυροειδής εγγεγραµµένος ναός που επεκτάθηκε προς τα ∆υτικά µε την προσθήκη νάρθηκα το 17ο αιώνα.

Ο ναός είναι κατάγραφος µε τοιχογραφίες του 12ου ή 13ου αιώνα, του 1491, του 1539 και του 1712. Παλαιότερη παράσταση είναι αυτή της Κοίµησης της Θεοτόκου που χρονολογείται τον 12ο ή 13ο αιώνα.

Η κάµαρα και η αψίδα του σηµερινού ιερού ιστορήθηκαν το 1491 από τον περίφηµο ζωγράφο ∆ιγενή Ξένο, που σε µικρές και σαφώς καθορισµένες επιφάνειες εκφράζει το παραδοσιακό συντηρητικό πνεύµα της Κρητικής Σχολής.

Η ανέγερση του κυρίως ναού οδήγησε στην αγιογραφική διακόσµηση του 1539 από άγνωστο ζωγράφο της Ηπειρωτικής σχολής ή Σχολής της Β∆ Ελλάδας, ο οποίος όµως επηρεάσθηκε και από το έργο του Ξένου ∆ιγενή. Η φάση αυτή του ναού είναι η παλαιότερη ακριβώς χρονολογηµένη εµφάνιση της Σχολής αυτής.

Τα παιδιά του Κατηχητικού Σχολείου του Ι.Ν. του Αγίου Δημητρίου Πετροχωρίου, επισκέφθηκαν τη Μονή Μυρτιάς την παραμονή των Χριστουγέννων και έψαλλαν τα κάλαντα στον Ηγούμενο της Μονής Αρχιμανδρίτη π. Ιωσήφ και του ευχήθηκαν τα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Κατά σύμπτωση την ώρα εκείνη και για τον ίδιο σκοπό, επισκέφθηκε τη Μονή και η Φιλαρμονική Αγρινίου.